Ευτυχισμένος είναι
εκείνος που όταν δίνει δεν θυμάται και όταν παίρνει δεν ξεχνά.
(Ερνέστο Τσε Γκεβάρα)
Να γελάς, όταν τα
πράγματα γίνονται απότομα σοβαρά, και στο βουβό σχήμα των προσώπων γράφεται μια
πολύ μακρινή προσδοκία. Έτσι που να φαίνεται ότι υπάρχει το βάθος.
Και να θλίβεσαι, όταν το
γελοίο διατρέχοντας όλα τα στάδια της έκφρασής του φτάνει στο αδιέξοδο:
ντρέπεται δηλαδή τον ίδιο τον εαυτό του.
(Δημήτρης Λιαντίνης)
Η Αμέρικα σήμερα στην
ιστορία του ανθρώπου καταγράφει μία επιδημία λέπρας επάνω στο δέρμα της γης. Η αρρώστια
της είναι η ψυχολογική αθλιότητα των μαζών, όπως την ονόμασε ο Φρόυντ.
(Δημήτρης Λιαντίνης)
Η καρδιά του ανθρώπου που
βρίσκεται μακριά από τη φύση, γίνεται σκληρή. Η έλλειψη σεβασμού για τα
πράγματα που μεγαλώνουν και αναπτύσσονται, σύντομα θα οδηγήσει σε έλλειψη
σεβασμού στους ανθρώπους.
(Λούθερ Στάντινγκ Μπέαρ,
αρχηγός μιας φυλής Ινδιάνων)
Η απόλυτη πίστη
διαφθείρει εξίσου απόλυτα με την απόλυτη εξουσία.
(Eric Hoffer, Αμερικάνος συγγραφέας)
Σχεδόν όλες οι εποχές
και όλα τα στάδια της κουλτούρας προσπάθησαν κάποια στιγμή, με βαθιά δυσθυμία,
να απελευθερωθούν από τους Έλληνες επειδή κάθε προσωπική, εμφανώς πρωτότυπη και
αξιοθαύμαστη δημιουργία φαινόταν, σε σύγκριση με εκείνους, να χάνει ξαφνικά τη
ζωή και το χρώμα της και να γίνεται αποτυχημένο αντίγραφο, ακόμη και
καρικατούρα.
(Φρίντριχ Νίτσε) (σελ.
143, Κεφάλαιο 15 του βιβλίου «Η γέννηση της τραγωδίας», εκδόσεις Βάνιας,
μετάφραση Ζήσης Σαρίκας)
Κι έτσι νιώθει κανείς
ντροπιασμένος και φοβισμένος μπροστά στους Έλληνες, εκτός κι αν εκτιμά την
αλήθεια πάνω απ’ όλα και τολμά να αναγνωρίσει ακόμη και τούτη την αλήθεια : ότι
οι Έλληνες κρατούν στα χέρια τους, σαν ηνίοχοι, τα χαλινάρια της δικής μας και
κάθε άλλης κουλτούρας, αλλά και ότι σχεδόν πάντα τα άρματα και τα άλογα είναι
κατώτερης ποιότητας και δόξας από τους οδηγούς τους […]
(Φρίντριχ Νίτσε) (σελ.
143-144, Κεφάλαιο 15 του βιβλίου «Η γέννηση της τραγωδίας», εκδόσεις Βάνιας,
μετάφραση Ζήσης Σαρίκας)
Ελεύθερος είναι εκείνος
που μπορεί να ζει χωρίς να λέει ψέματα.
(Αλμπέρ Καμύ, Γάλλος
συγγραφέας)
Ένας άντρας έχει πάντα
δύο χαρακτήρες: τον δικό του και αυτόν που του δίνει η γυναίκα του.
(Αλμπέρ Καμύ, Γάλλος
συγγραφέας)
Το να αγαπάς ένα πλάσμα
σημαίνει να έχεις αποδεχτεί να γερνάς μαζί του.
(Αλμπέρ Καμύ, Γάλλος
συγγραφέας)
Αυτό που ο ανώτερος
άνθρωπος επιδιώκει είναι να ασχολείται με το μέσα του. Αυτό που ο μικρός
άνθρωπος επιδιώκει είναι να ασχολείται με τους άλλους.
(Κομφούκιος)
Αν σε φτύνουν πίσω από
την πλάτη σου, αυτό σημαίνει ότι είσαι μπροστά τους. (Κομφούκιος)
