Προτεινόμενοι δίσκοι κλασικής και μπαρόκ μουσικής

 

Beethoven, Wiener Philharmoniker, Carlos Kleiber ‎– Symphonies Nos. 5 & 7 (2003)

London Philharmonic Orchestra - The 50 Greatest Pieces Of Classical Music (2011)

Mozart – Requiem (Teodor Currentzis, MusicAeterna) (2011)

The Ultimate Baroque Collection (1993)

Vivaldi – Le Quattro Stagioni (Alessandrini) (2006)

Η προπαγάνδα των καναλιών υπέρ της ΝΔ

 

Στο δημοσίευμα αυτό παρουσιάζουμε μερικές εικόνες και γελοιογραφίες που δείχνουν με χιουμοριστικό τρόπο την απροκάλυπτη φιλοκυβερνητική προπαγάνδα των περισσότερων ΜΜΕ και ιδιαίτερα του τηλεοπτικού καναλιού ΣΚΑΪ που φροντίζει σε καθημερινή βάση να εξυμνεί τη Νέα Δημοκρατία.

Οι εσωκομματικές ομάδες μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ

 

Τα τελευταία χρόνια ακούγονται και γράφοντα πολλά σχετικά με διάφορες ομάδες μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ που συγκρούονται μεταξύ τους, αλληλοκατηγορούνται, πραγματοποιούν εσωκομματικό «εμφύλιο» κτλ, αλλά κανείς δεν αναφέρει αναλυτικά ποιες ακριβώς είναι αυτές οι ομάδες και ποια είναι τα μέλη τους.

Σκεφτήκαμε λοιπόν, να αναφέρουμε με συντομία ποιες είναι οι πιο πολυπληθείς εσωκομματικές ομάδες – τάσεις μέσα στο κόμμα αυτό (που πλέον ονομάζεται ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία μετά από τη σχετική πρωτοβουλία του Αλέξη Τσίπρα) και κάποια από τα μέλη που τις απαρτίζουν.

 

Κίνηση Μελών

Νίκος Παππάς

Χρήστος Σπίρτζης

Ρένα Δούρου

Κώστας Ζαχαριάδης

Γιώργος Τσίπρας (ξάδελφος του Αλέξη Τσίπρα)

Γιάννης Μπαλάφας

Νίκος Μπίστης

Όλγα Γεροβασίλη

Αντώνης Κοτσακάς

Παύλος Πολάκης

Νίκος Σκορίνης

Παναγιώτης Παναγιώτου

Δημήτρης Χατζησωκράτης

Δημήτρης Χαλαζωνίτης

Ζωή Καρκούλια

Τάκης Κορμάς

 

 

Κίνηση των 53

Ευκλείδης Τσακαλώτος

Θοδωρής Δρίτσας

Κώστας Αθανασίου

Πάνος Λάμπρου

Θεανώ Φωτίου

Βασιλική Κατριβάνου

Γιώργος Κυρίτσης

Χρήστος Καραγιαννίδης

Μάκης Μπαλαούρας

Χρήστος Μαντάς

Αννέτα Καββαδία

Αφροδίτη Σταμπουλή

Κατερίνα Κνήτου

Ράνια Σβίγκου

Τασία Χριστοδουλοπούλου

Πέτρος Καλκανδής

Χριστόφορος Παπαδόπουλος

Ελένη Σταματάκη

 

 

Προοδευτική Συμμαχία

Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου

Γιάννης Ραγκούσης

Θανάσης Θεοχαρόπουλος (ΔΗΜΑΡ)

 

 

Αριστερό Δίκτυο

Δημήτρης Τζανακόπουλος

Δημήτρης Βίτσας

Γιάννης Μπουρνούς

Πέτυ Πέρκα

Κώστας Πουλάκης

Έφη Καλαμαρά

Κώστας Κάβουρας

Θεόφραστος Βαμβουρέλης

 

 

Δεν αναφέραμε τον Αλέξη Χαρίτση και την Έφη Αχτσιόγλου γιατί φαίνεται ότι και οι δύο έχουν απομακρυνθεί από την Κίνηση των 53, της οποίας επικεφαλής είναι ο Ευκλείδης Τσακαλώτος.

ΚΚΕ (Παφίλης) εναντίον Χρυσής Αυγής (videos)

 

Παρακάτω θα βρείτε μερικά videos με κοινοβουλευτικές ομιλίες του Θανάση Παφίλη, κατά τις οποίες ο βουλευτής του ΚΚΕ αποστόμωσε τους εκπροσώπους της ναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή και παράλληλα υπενθύμισε στους παρευρισκόμενους την εγκληματική δράση της ακροδεξιάς παράταξης στην ελληνική ιστορία.

 

27-3-13 ΒΟΥΛΗ Θ.ΠΑΦΙΛΗΣ ΓΙΑ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ

Δημοσιεύτηκε στις 28 Μαρ 2013

https://www.youtube.com/watch?v=0Yk583fhjQw

 

 

ΞΕΒΡΑΚΩΜΑ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΚΕ

https://www.youtube.com/watch?v=Yu6EtlYuWLA

Δημοσιεύτηκε στις 28 Μαρ 2013

 

 

Θανάσης Παφίλης για Μεταξά, Παπαδόπουλο και Γερμανούς νεοναζί φίλους της Χ.Α.

https://www.youtube.com/watch?v=eAlxeRYXY2c

Δημοσιεύτηκε στις 11 Φεβρ 2016

 

 

Παφίλης κατά Χρυσής Αυγής (2): Είστε ναζιστές και κότες !!!

Δημοσιεύτηκε στις 14 Φεβ 2016

https://www.youtube.com/watch?v=inLa-Dj-v8A

 

 

ΠΑΦΙΛΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ, «γλέντησε» την Χρυσή Αυγή στην Βουλή

https://www.youtube.com/watch?v=YEoGa8oOAQ8

Δημοσιεύτηκε στις 16 Φεβ 2016

 

 

Ο Θ. ΠΑΦΙΛΗΣ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΘΛΙΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ

https://www.youtube.com/watch?v=nvU4RaGPln0

Δημοσιεύτηκε στις 15 Ιουν 2018

Το μουσικό ρεύμα NWOBHM και τα συγκροτήματά του

 

Το μουσικό ρεύμα - κίνημα New Wave of British Heavy Metal εμφανίστηκε από τα τέλη της δεκαετίας του '70 μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του '80 και γνώρισε μεγάλη εμπορική επιτυχία.

Η φράση "New Wave of British Heavy Metal" (NWOBHM, δηλαδή Νέο Κύμα του Βρετανικού Χέβι Μέταλ) καθιερώθηκε ως το όνομα του καινούργιου μουσικού είδους όταν πρώτος τη χρησιμοποίησε ο δημοσιογράφος Geoff Barton για να περιγράψει μια περιοδεία των συγκροτημάτων Angel Witch, Iron Maiden και Samson στο Λονδίνο στις 8 Μαΐου 1979.

Μερικά από τα πιο γνωστά συγκροτήματα που εκπροσωπούν αυτό το είδος είναι :

Angel Witch

Blitzkrieg

Def Leppard

Diamond Head

Girlschool

Holocaust

Iron Maiden

Jaguar

Judas Priest

Marseille

Motörhead

Pagan Altar

Quartz

Raven

Samson

Savage

Saxon

Tygers of Pan Tang

Venom

Witchfinder General

Witchfynde

Ύφεση ρεκόρ για την Ελλάδα στο 2ο Τρίμηνο του 2020

Σύμφωνα με τα στοιχεία που ανακοίνωσε η ΕΛΣΤΑΤ (Ελληνική Στατιστική Αρχή), η Ελληνική Οικονομία στο Β΄ Τρίμηνο του 2020 κατέγραψε ύφεση που ξεπέρασε το 15 % (σε σχέση με το Β΄ Τρίμηνο του 2019 που βρισκόταν στην κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ). Οι αριθμοί αποτυπώνουν με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο το βούλιαγμα της οικονομίας της χώρας μας σε αντίθεση με την ωραιοποιημένη εικόνα που προσπαθεί να παρουσιάσει η Νέα Δημοκρατία και ο Κυριάκος Μητσοτάκης στις δηλώσεις του στα ΜΜΕ.

Δολοφονίες πολιτών και ελληνική δικαιοσύνη

 

Ευρωεκλογές 2004

 

Οι Ευρωεκλογές 2004 έγιναν την Κυριακή 13 Ιουνίου 2004 στην Ελλάδα και ταυτόχρονα στα υπόλοιπα 24 κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το ελάχιστο ποσοστό για την είσοδο ενός πολιτικού κόμματος στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ήταν το 3 %, ενώ οι έδρες της Ελλάδας μειώθηκαν κατά μία (από 25 έγιναν 24). Το ποσοστό αποχής έφτασε το 36,78 %.

 

Οι ευρωβουλευτές της Νέας Δημοκρατίας

 

1. Ιωάννης Βαρβιτσιώτης

2. Αντώνης Σαμαράς

3. Αντώνης Τρακατέλλης

4. Γ. Δημητρακόπουλος

5. Κωστής Χατζηδάκης

6. Ρόδη Κράτσα

7. Γιάννης Γκλαβάκης

8. Μαρία Κασσιώτου

9. Γεώργιος Παπαστάμκος

10. Νίκος Βακάλης

11. Μανώλης Μαυρομμάτης

 

Οι ευρωβουλευτές του ΠΑΣΟΚ

 

1. Μαίρη Ματσούκα

2. Σταύρος Λαμπρινίδης

3. Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου

4. Σταύρος Αρναουτάκης

5. Αικατερίνη Μπατζελή

6. Πάνος Μπεγλίτης

7. Ευαγγελία Τζαμπάζη

8. Νίκος Σηφουνάκης

 

Οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ

 

1. Θανάσης Παφίλης

2. Γιώργος Τούσσας

3. Διαμάντω Μανωλάκου

 

Ο Συνασπισμός εξέλεξε ευρωβουλευτή τον Δημήτρη Παπαδημούλη, ενώ από το ακροδεξιό κόμμα ΛΑ.Ο.Σ. βγήκε ο ίδιος ο πρόεδρός του ο Γιώργος Καρατζαφέρης.

Στάλιν vs Χίτλερ

	Στάλιν (Stalin)	Χίτλερ (Hitler)
Ύψος	167 εκ.	173 εκ.
Βάρος	62 κιλά	72 κιλά
Χρώμα ματιών	καφέ	γαλάζιο
Ζώδιο	Τοξότης	Ταύρος
Ημερομηνία γέννησης	18-12-1878	20-4-1889
Ημέρα γέννησης	Τετάρτη	Σάββατο
Τόπος γέννησης	Γκόρι, Γεωργία	Μπραουνάου, Αυστρία
Ημερομηνία θανάτου	5-3-1953	30-4-1945
Διάρκεια ζωής	74 χρόνια, 2 μήνες, 18 μέρες	56 χρόνια, 0 μήνες, 10 μέρες
Παιδιά	2 αγόρια, 1 κορίτσι	κανένα
Σπουδές	Εκκλησιαστική Σχολή στο Γκόρι
Ενδιαφέροντα	Μουσική, θέατρο, ταινίες, βιβλία, μπιλιάρδο	Μουσική, βιβλία, κρουαζιέρες στη Βαλτική
Προσωπικές συλλογές	Πάνω από 20.000 βιβλία και περίπου 2.700 δίσκοι μουσικής	Χιλιάδες βιβλία
Αγαπημένη μουσική	Mozart - Piano Concerto No. 23 in A major (K. 488), Maria Yudina (Σοβιετική πιανίστρια)	Richard Wagner, Ludwig van Beethoven, Anton Bruckner

 

ΦΡΙΝΤΡΙΧ ΕΝΓΚΕΛΣ - Για το συνθημα Δικαιος μισθος για δικαιη εργασιμη ημερα

 Αυτό ήταν το σύνθημα του αγγλικού εργατικού κινήματος στη διάρκεια των τελευταίων πενήντα χρόνων. Αυτό το σύνθημα προσέφερε καλή υπηρεσία την περίοδο της ανόδου των τρεντ-γιούνιον, ύστερα από την κατάργηση το 1824 των αισχρών νόμων για τις ενώσεις¹, προσέφερε ακόμα καλύτερη υπηρεσία την περίοδο του δοξασμένου Χαρτιστικού Κινήματος, όταν οι Αγγλοι εργάτες πορεύονταν επικεφαλής της ευρωπαϊκής εργατικής τάξης . Αλλά τα χρόνια αλλάζουν και πολλά απ' αυτά που ήταν καλά και αναγκαία πριν 50 ακόμα και 30 χρόνια, τώρα πάλιωσαν και θα είναι εξ ολοκλήρου άτοπα.

Μήπως αυτό σχετίζεται και με το συγκεκριμένο παλιό, καθιερωμένο σύνθημα; Δίκαιος μισθός για δίκαιη εργάσιμη ημέρα;

Αλλά τι σημαίνει δίκαιος μισθός και τι σημαίνει δίκαιη εργάσιμη ημέρα; Πώς αυτά προσδιορίζονται μέσα από τους όρους στους οποίους ζει και αναπτύσσεται η σημερινή κοινωνία; Για ν' απαντήσουμε σ' αυτό το ερώτημα, πρέπει ν' απευθυνθούμε όχι στην επιστήμη της ηθικής ή του δικαίου, ούτε στα αισθήματα περί ανθρωπισμού, δικαιοσύνης, ακόμα και της ευσπλαχνίας. Γιατί αυτό που είναι δίκαιο, από την άποψη της ηθικής ή ακόμα και του δικαίου, μπορεί ν' αποδειχτεί μακριά από τη δικαιοσύνη σε κοινωνικό επίπεδο. Η κοινωνική δικαιοσύνη ή η αδικία ορίζονται μόνο από μία επιστήμη, από την επιστήμη που έχει σχέση με τα οικονομικά δεδομένα της παραγωγής και της ανταλλαγής - από την επιστήμη της πολιτικής οικονομίας.

Τι, αλήθεια, ονομάζει η πολιτική οικονομία δίκαιο μισθό και δίκαιη εργατική ημέρα; Απλά, το μέγεθος του μισθού, τη διάρκεια και ένταση της εργατικής μέρας, οι οποίες καθορίζονται από τον ανταγωνισμό μεταξύ των εργοδοτών και των εργατών στην ελεύθερη αγορά. Και τι αντιπροσωπεύουν αυτοί οι δύο, με βάση αυτόν τον ορισμό;

Δίκαιος μισθός, σε φυσιολογικές συνθήκες, είναι το ποσό που απαιτείται για να εξασφαλίσει στον εργάτη τα μέσα διαβίωσής του, τα αναγκαία, που σε αντιστοιχία με το επίπεδο ζωής στη δική του θέση και στη συγκεκριμένη χώρα στηρίζει την ικανότητά του για εργασία και τη διαιώνιση του είδους του. Τα πραγματικά μεγέθη του μισθού, σε συνθήκες διακύμανσης της παραγωγής, μπορεί να είναι άλλοτε υψηλότερα άλλοτε χαμηλότερα αυτού του ποσού. Αλλά αυτό το μέγεθος σε φυσιολογικές συνθήκες πρέπει να είναι ο μέσος όρος, η συνισταμένη όλων των διακυμάνσεων.

Δίκαιη εργάσιμη ημέρα είναι εκείνη η διάρκεια της εργάσιμης μέρας και εκείνη η ένταση της πραγματοποιούμενης εργασίας, στα πλαίσια των οποίων, στη διάρκεια της μέρας, ξοδεύεται εξ ολοκλήρου η εργατική δύναμη του εργάτη. Αλλά ξοδεύεται έτσι ώστε να μην προκαλέσει ζημιά στην ικανότητά του να πραγματοποιήσει την ίδια ποσότητα εργασίας και αύριο και τις επόμενες ημέρες.

Η αγοραπωλησία συνίσταται στα παρακάτω: Ο εργάτης παραχωρεί στον καπιταλιστή όλη την ημερήσια εργατική του δύναμη, δηλαδή την ποσότητα που μπορεί να δώσει ώστε να επιτρέπει την αδιάκοπη επανάληψη της αγοραπωλησίας. Σε αντάλλαγμα, αυτός παίρνει ακριβώς τόσα και όχι περισσότερα από τα αναγκαία για τη ζωή αντικείμενα, όσα απαιτούνται, ώστε αυτή η αγοραπωλησία κάθε ημέρα να επαναλαμβάνεται. Ο εργάτης δίνει τόσο πολλά και ο καπιταλιστής δίνει τόσο λίγα, όσα μόνο επιτρέπει η φύση αυτής της αγοραπωλησίας. Αυτή είναι μια άκρως ιδιόμορφη δικαιοσύνη.

Αλλά ας επιχειρήσουμε να μπούμε στο θέμα λίγο βαθύτερα. Σύμφωνα με την πολιτική οικονομία, ο μισθός και η εργάσιμη ημέρα καθορίζονται από μια τέτοια δικαιοσύνη, η οποία προφανώς απαιτεί από την αρχή και οι δύο πλευρές να είναι στις ίδιες συνθήκες. Ομως αυτό ακριβώς είναι που δε συμβαίνει στην πραγματικότητα. Αν ο καπιταλιστής δε συμφωνήσει με τον εργάτη, αυτός είναι σε θέση να περιμένει και να ζει με το δικό του κεφάλαιο. Για τον εργάτη αυτό είναι αδύνατο. Εκτός από το μισθό του, αυτός δε διαθέτει τίποτα άλλο για να ζήσει και γι' αυτό είναι υποχρεωμένος να δέχεται τη δουλειά, όταν, όπου και με τους όρους που μπορεί να την αποκτήσει. Ο εργάτης από την αρχή πέφτει σε δυσμενείς συνθήκες αγώνα. Η πείνα τον θέτει σε τρομερά ασύμφορη κατάσταση. Και μεταξύ άλλων, σύμφωνα με την πολιτική οικονομία της τάξης των καπιταλιστών, σ' αυτό ακριβώς και περικλείεται η κορυφή της δικαιοσύνης.

Αλλά αυτό ακόμα είναι πραγματικά τίποτα. Η διάδοση της δύναμης των μηχανών στους νέους κλάδους παραγωγής, και επίσης η διάδοση και ο εκσυγχρονισμός των μηχανών στις παραγωγές που ήδη εφαρμόζονται, αποστερούν την εργασία από όλο και περισσότερο αριθμό εργατών. Και αυτό γίνεται πολύ γρηγορότερα απ' ό,τι αυτοί οι εκτοπισμένοι εργάτες μπορούν ν' απορροφηθούν και να βρουν εργασία στις φάμπρικες της χώρας. Αυτοί οι εκτοπισμένοι εργάτες αποτελούν μια πραγματική βιομηχανική εφεδρική στρατιά, την οποία χρησιμοποιεί το κεφάλαιο. Αν τα πράγματα στη βιομηχανία είναι άσχημα, τότε μπορεί να πεθάνουν από την πείνα, θα καταφύγουν στην ελεημοσύνη, στην κλεψιά κλπ. Αν τα πράγματα στη βιομηχανία είναι καλά, είναι πάντα διαθέσιμοι για τη διεύρυνση της παραγωγής. Και μέχρι τότε, που και ο τελευταίος από τους άντρες, τις γυναίκες ή τα παιδιά, που αποτελούν αυτή την εφεδρική στρατιά, δε βρει εργασία - πράγμα που συμβαίνει μόνο σε περιόδους δαιμονισμένης υπερπαραγωγής - μέχρι τότε ο ανταγωνισμός αυτής της εφεδρικής στρατιάς θα μειώνει το μισθό και μονάχα η ύπαρξή της θα ενισχύει τη δύναμη του κεφαλαίου στον πόλεμο ενάντια στην εργασία. Στην αντιπαράθεση με το κεφάλαιο, η εργασία όχι μόνο είναι σε άνιση θέση, αλλά είναι αναγκασμένη να διαβιώνει με τις, περασμένες στα πόδια, σιδερένιες αλυσίδες. Ομως σύμφωνα με την πολιτική οικονομία των καπιταλιστών αυτό είναι δίκαιο.

Αλλά ας ξεκαθαρίσουμε, από ποιο ταμείο πληρώνει ο καπιταλιστής αυτόν τον τόσο δίκαιο μισθό. Εννοείται από το κεφάλαιο. Ομως το κεφάλαιο δεν παράγει αξία.

Η εργασία όπως και η γη αποτελούν τη μοναδική πηγή πλούτου. Το ίδιο το κεφάλαιο δεν είναι τίποτα άλλο από συσσωρευμένο προϊόν της εργασίας. Με αυτό τον τρόπο, η πληρωμή της εργασίας καταβάλλεται από την ίδια την εργασία και ο εργάτης πληρώνεται από το προϊόν του που ο ίδιος παράγει. Σύμφωνα με αυτό που μπορούμε να ονομάσουμε συνήθη δικαιοσύνη, ο μισθός του εργάτη πρέπει να αντιστοιχεί στο προϊόν της εργασίας του. Αλλά σύμφωνα με την πολιτική οικονομία αυτό δε θα ήταν δίκαιο.

Αντίθετα, το προϊόν της εργασίας του εργάτη παραδίνεται στον καπιταλιστή και ο εργάτης παίρνει απ' αυτό τίποτα περισσότερο από αυτό που είναι απολύτως αναγκαίο για τη ζωή. Με αυτό τον τρόπο, αποτέλεσμα αυτού του ιδιόμορφου «δίκαιου» ανταγωνισμού, είναι γεγονός ότι το προϊόν της εργασίας αυτών που εργάζονται αναπόφευκτα συσσωρεύεται στα χέρια εκείνων που δεν εργάζονται και μετατρέπεται στα χέρια τους σε ισχυρότατο όπλο υποδούλωσης αυτών των ίδιων ανθρώπων οι οποίοι και το παρήγαγαν.

Δίκαιος μισθός για δίκαιη εργάσιμη ημέρα! Πολλά θα μπορούσε να πει κάποιος και για τη δίκαιη εργάσιμη ημέρα, δικαιοσύνη που είναι ίδια και απαράλλαχτη με τη δικαιοσύνη για το μισθό. Αλλά αυτό είμαστε αναγκασμένοι να το αφήσουμε για κάποια άλλη φορά. Από τα παραπάνω, γίνεται απολύτως ξεκάθαρο ότι το παλιό σύνθημα έφαγε τα ψωμιά του και είναι αμφίβολο αν μας κάνει για σήμερα. Η δικαιοσύνη της πολιτικής οικονομίας, όσο η τελευταία εκφράζει πιστά τους νόμους με τους οποίους διοικείται η σημερινή κοινωνία, είναι η δικαιοσύνη που τάσσεται εξ ολοκλήρου με τη μια πλευρά. Με την πλευρά του κεφαλαίου. Ας θάψουμε λοιπόν για πάντα το παλιό σύνθημα και ας το αντικαταστήσουμε με το εξής:

Τα μέσα εργασίας - πρώτες ύλες, φάμπρικες, μηχανές - στην ιδιοκτησία των ίδιων των εργατών.

Σημειώσεις:

1. Εννοείται η κατάργηση από το Κοινοβούλιο των νόμων ενάντια στις ενώσεις, που απαγόρευαν την ίδρυση και δράση οποιασδήποτε εργατικής οργάνωσης.

Δημοσιεύουμε επίσης άρθρο του Ενγκελς με τίτλο «Δίκαιος μισθός για δίκαιη εργάσιμη ημέρα», αρκετά επίκαιρο σε σχέση με τις αντεργατικές αναδιαρθρώσεις στον εργάσιμο χρόνο, αλλά και την τάση να δημιουργούν συνθήκες για αγορά ολοένα και φτηνότερης εργατικής δύναμης οι καπιταλιστές.

Το άρθρο αυτό γράφτηκε την Πρωτομαγιά και στις 2 Μάη του 1881. Δέκα περίπου χρόνια, δηλαδή, μετά την Παρισινή Κομμούνα και 5 χρόνια πριν τα γεγονότα του Σικάγου. Είναι το πρώτο από μια σειρά άρθρα που γράφτηκαν από τον Ενγκελς για την εφημερίδα «The Labour Standart», με την οποία συνεργάστηκε από το Μάη μέχρι τον Αύγουστο του 1881. Τα άρθρα δημοσιεύονταν χωρίς υπογραφή σχεδόν κάθε βδομάδα, στη θέση του κύριου άρθρου της εφημερίδας.

Ο Ενγκελς αναγκάστηκε να διακόψει τη συνεργασία του με την εφημερίδα, εξαιτίας της γενικής οπορτουνιστικής γραμμής της.

• Πηγή σχετικά με τη σύντομη βιογραφία του Φρίντριχ Ενγκελς: «Φιλοσοφικό λεξικό», Ρόζενταλ - Γιούντιν, εκδόσεις «Αναγνωστίδης»

Η άνιση κατανομή του πλούτου

Στο πλαίσιο του καπιταλισμού παρατηρούμε συνεχώς την όλο και μεγαλύτερη επιδείνωση των οικονομικών και κοινωνικών ανισοτήτων. Με απλά λόγια, οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι.  

Ενώ ο πλούτος που υπάρχει παγκόσμια φτάνει δύο φορές για να τραφεί όλος ο πλανήτης ολόκληρος, παρόλα αυτά δισεκατομμύρια άνθρωποι αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της πείνας.

Το φάσμα των οικονομικών ανισοτήτων μεγαλώνει όχι μόνο στις χώρες της Αφρικής ή της Ασίας, αλλά και στις ΗΠΑ. 820 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο πεινούν, 180 εκατομμύρια πάνω από το 2009 και ανάμεσά τους ένας στους οκτώ Αμερικανούς, ένα στα επτά παιδιά στις χώρες του ΟΟΣΑ ζουν στη φτώχεια. Το ποσοστό αυτό ανέρχεται σε 1 στα 5 παιδιά στις ΗΠΑ.

Αντίθετα, στον κόσμο των πλουσίων, οι δισεκατομμυριούχοι πολλαπλασιάζονται, οι τέσσερις πλουσιότεροι εξ αυτών έχουν περιουσία μεγαλύτερη από 50 δισεκατομμύρια ο καθένας. Το πλουσιότερο 8,3 % του παγκόσμιου πληθυσμού ελέγχει το 83,3 % του πλούτου ενώ το 68 % των φτωχότερων ελέγχει μόλις το 3 % του πλούτου. Το συνολικό παγκόσμιο χρέος από 269 % του παγκόσμιου ΑΕΠ, έφτασε το 2018 στο 318 %. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, παρά τα διάφορα δημοσιονομικά μέτρα και τη λιτότητα, το χρέος συνεχώς αυξάνεται.

Η προβληματική συμφωνία Ελλάδας – Αιγύπτου για την ΑΟΖ

 Μπορεί τα ελληνικά ΜΜΕ να παρουσίασαν με ενθουσιασμό τη συμφωνία που υπογράφτηκε (Αύγουστος 2020) μεταξύ των κυβερνήσεων Ελλάδας και Αιγύπτου, αλλά η αλήθεια απέχει πολύ από την προσπάθεια των δημοσιογράφων να μας προβάλουν μια ωραιοποιημένη εικόνα.

Στην πραγματικότητα, η συμφωνία για μερική οριοθέτηση ΑΟΖ (που υπογράφτηκε από τον Υπουργό Εξωτερικών της Νέας Δημοκρατίας Νίκο Δένδια) έχει πολλά προβληματικά σημεία που θα έπρεπε να προκαλούν ανησυχία.

Πρώτα απ’ όλα η Κρήτη δεν έχει πλήρη επήρεια. Δεύτερον, η συμφωνία ασχολείται μόνο με την περιοχή που βρίσκεται ανάμεσα στον 26^ο και στον 28^ο μεσημβρινό. Οτιδήποτε βρίσκεται ανατολικά του 28^ου μεσημβρινού, δηλαδή ανατολικά της Ρόδου (όπως π.χ. Καστελόριζο, Στρογγύλη, Ρω) το αφήνει στο έλεος του θεού, προσφέροντας διευκόλυνση στα σχέδια της τουρκικής πλευράς.

Η Ελλάδα χωρίς να δηλώσει διεκδίκηση-CLΑΙΜ στην περιοχή ανατολικά του 28ου μεσημβρινού (NATIONAL CLAIM TO MARITIME JURIDICTION) στον ΟΗΕ (OFFICE FOR OCEAN AFFAIRS AND THE LAW OF THE SEA)  αφήνει ένα τμήμα της ΑΟΖ στην τουρκική δικαιοδοσία (περιοχή Ρόδου – Μεγίστης) έτσι ώστε η Τουρκία να ισχυρίζεται και αυτή ότι το τμήμα αυτό αποτελεί μερική οριοθέτηση με τη Λιβύη.

Η πλασματική ελληνο/αιγυπτιακή Συμφωνία οδηγεί σε συρρίκνωση την Ελλάδα και την Κύπρο στην καταστροφή

Κάνουμε αναδημοσίευση ενός άρθρου της Κύρας Αδάμ.

 

 

8 Αυγούστου 2020

Της Κύρας Αδάμ

Η Συμφωνία Ελλάδας/Αιγύπτου «ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΙΟΘΕΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΟΖ» μεταξύ των δύο κρατών, όπως δηλώνει και ο επίσημος τίτλος του εγγράφου, δεν συνιστά συμφωνημένη, πλήρη οριοθέτηση της  ΑΟΖ μεταξύ των δύο κρατών. Αποτελεί απλώς ένα έγγραφο ΠΡΟΘΕΣΗΣ των δύο πλευρών για να οριοθετήσουν μελλοντικά την μεταξύ τους ΑΟΖ, σιγουρεύοντας  μόνον « τη μερική θαλάσσια οριοθετική γραμμή μεταξύ των Μερών..».

Ως εκ τούτου, εμφανής πλέον στόχος της κυβέρνησης Μητσοτάκη δεν ήταν να «οριοθετήσει πλήρως την ΑΟΖ και να κλείσει την εκκρεμμότητα με την Αίγυπτο, αλλά να σιγουρέψει το ..μέτωπο με την Τουρκία, παραχωρώντας στην Άγκυρα- μέσω της συμφωνίας με την Αίγυπτο- την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ από τον 28^ο μεσημβρινό και ανατολικά. Σημειώνεται ακόμα ότι οι συντεταγμένες που αναφέρονται στο ελληνο/αιγυπτιακό έγγραφο δεν ακουμπούν καν τον 28^ο μεσημβρινό, αλλα …φρενάρουν στον 27^ο μεσημβρινό, ( 027-59-02.00Ε και 027-30-42.47 Ε είναι οι συντεταγμένες), αφήνοντας έτσι και..ακάλυπτο χώρο πολυκατοικίας  μέχρι το 28^ο μεσημβρινό, που ορίζει η Τουρκία για την ΥΦ/ΑΟΖ της και ανατολικά.

Έτσι, σύμφωνα με την Πρόθεση Συμφωνίας ΓΙΑ ΟΡΙΟΘΕΤΗΣΗ της ΑΟΖ, η Ελλάδα

• Αποδίδει στην Τουρκία όλη την ΥΦ/ΑΟΖ στην Αν Μεσόγειο ανατολικά του 28^ου μεσημβρινού
• Καταργεί την ΑΟΖ του Καστελόριζου και των ανατολικών ακτών της Ρόδου
• Παραδίδει την Κύπρο στην Τουρκία διότι, αφήνοντας ελεύθερο τον χώρο από τον 28^ο μεσημβρινό και ανατολικά, υποχρεώνεται η Λευκωσία να διαπραγματευθεί μόνη της με την Τουρκία την μεταξύ τους ΑΟΖ, η οποία θα κατασπαραχθεί από την Άγκυρα
• Αποδίδει στην Κρήτη ΑΟΖ μόνον 80νμ  έναντι των 200νμ της πλήρους ΑΟΖ, ήτοι η Κρήτη έχει ΑΟΖ μόνον 40% Αυτό ισοδυναμεί με παραχώρηση κυριαρχίας επι της ΑΟΖ 120νμ στην Τουρκία
• * Αποδίδει στην Κάρπαθο ΑΟΖ μόνον 40νμ έναντι των 200νμ της πλήρους ΑΟΖ ήτοι η Κάρπαθος έχει ΑΟΖ μόνον 20% .( σσ Υπενθυμίζεται ότι το militaire είχε κατάγραψει επακριβώς τις απαιτήσεις της Αιγύπτου για την ΑΟΖ των ελληνικών νησιών στο άρθρο της)

Αναλυτικότερα

Η απόσταση των ανατολικών ακτών της Κρήτης μέχρι τον 28^ο μεσημβρινό, που είναι πλασματικά το ανατολικό άκρο της ελληνο/αιγυπτιακής ΑΟΖ, είναι μόνον 80νμ, ενώ η πλήρης ΑΟΖ της Κρήτης είναι 200νμ. Αυτό αποδεικνύει ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη αποδέχεται ως ΑΟΖ της Κρήτης μόνον κάτι λιγότερο από το 40%, (τα 80νμ της συμφωνηθείσας ελληνικής ΑΟΖ αποτελούν το 40% της πλήρους ΑΟΖ των 200νμ σύμφωνα με το Δίκαιο της Θάλασσας.)

• Οι ανατολικές ακτές της Καρπάθου απέχουν από τον 28^ο μεσημβρινό μόνον 40νμ ενώ η πλήρης ΑΟΖ της Καρπάθου είναι 200νμ όπως ορίζει το Δίκαιο της Θάλασσας. Αυτό αποδεικνύει ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη δέχθηκε στην Κάρπαθο ΑΟΖ κάτι λιγότερο από το 20%
• ΟΙ ανατολικές ακτές της Ρόδου και ολόκληρο το Καστελόριζο έχουν ΑΟΖ  0% διότι ο 28^ος μεσημβρινός-πλασματικό ανατολικό όριο της Συμφωνίας ΑΟΖ Ελλάδας/Αιγύπτου- περνά 15 νμ ανατολικά πάνω από τη Ρόδο, επομένως το σύμπλεγμα των νήσων Καστελόριζου έχουν ΑΟΖ  Ο%.

Τα στοιχεία αυτά, με βάση τις επίσημες συντεταγμένες της διμερούς Συμφωνίας, τεκμαίρουν ότι η ελληνική κυβέρνηση απεμπόλησε χωρίς την έγκριση των Ελλήνων πολιτών τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα επι της ΑΟΖ ,υπερ της  Τουρκίας και τούτο διότι η τουρκική δηλωμένη ΑΟΖ στον ΟΗΕ  είναι ο 28^ος μεσημβρινός  και ανατολικά.

Με την εκκωφαντική ελληνική παραχώρηση στην Τουρκία της ΥΦ/ΑΟΖ ανατολικά του 28^ου μεσημβρινού, η Αθήνα υποχρεώνει πλέον την Κύπρο να οριοθετήσει μόνη της την ΥΦ/ΑΟΖ με την Τουρκία. Δηλαδή να κατασπαραχθεί η Κύπρος από τον Ερντογάν και η δίκαιη λύση το Κυπριακού να μπει σε φέρετρο.

Για την ακρίβεια , η κυβέρνηση Μητσοτάκη είχε ήδη ενημερώσει εμμέσως τη Λευκωσία  γα την εξέλιξη αυτή μέσω του Αλ Διακόπουλου, Συμβούλου Εθνικής Ασφαλείας του πρωθυπουργού , ό οποίος διαχώρισε πλήρως τις τουρκικές προκλήσεις απέναντι στην Ελλάδα και την Κύπρο, η οποία , όπως είπε, είναι άλλο ανεξάρτητο κράτος και δεν αντιμετωπίζει τουρκικές προκλήσεις για πρώτη φορά…

• Το επίσημο έγγραφο της Συμφωνίας Ελλάδας/ Αιγύπτου ΔΕΝ είναι επίσημη Συμφωνία Οριοθέτησης της μεταξύ τους ΑΟΖ, αλλα διμερής συμφωνία ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΙΟΘΕΤΗΣΗ της ΑΟΖ .

Αυτό τεκμαίρεται από το κείμενο της Συμφωνίας που αναφέρεται μόνον σε «μερική θαλάσσια οριοθετική γραμμή μεταξύ των δύο Μερών « , και όχι στο σύνολο της οριοθετημένης ΑΟΖ μεταξύ των δύο χωρών, γεγονός που απαιτεί κατάθεση πλήρων συντεταγμένων.

Όμως το Δίκαιο της Θάλασσας δεν προβλέπει τμηματική οριοθέτηση ΑΟΖ και ως εκ τούτο ο ΟΗΕ είναι πολύ πιθανόν να μην καταχωρήσει στον πίνακα οριοθετήσεων των ΑΟΖ την επιμέρους ημιτελή συμφωνία Ελλάδας –Αιγύπτου, αλλα να την λάβει απλώς υπόψη του ως ΝΟΙ ( NOTICE of Intention),  δηλαδή ως ενημέρωση της πρόθεσης Ελλάδας Αιγύπτου για να οριοθετήσουν την μεταξύ τους ΑΟΖ.

Σε μια τέτοια περίπτωση  η τμηματική οριοθέτηση της ΑΟΖ είναι δυνατόν να αποδειχθεί ένα πελώριο φιάσκο- ενδεχομένως και με την αποδοχή του Ερντογάν- ο οποίος όμως έχει κατοχυρώσει με ελληνική άδεια την τουρκική υφαλοκρηπίδα ανατολικά του 28^ου μεσημβρινού. Με αμφίβολο αντάλλαγμα, να δώσει στην κυβέρνηση Μητσοτάκη τον πολύτιμο χρόνο που έχει ανάγκη  για να μην αντιμετωπίσει τώρα τις επώδυνες λύσεις που απεργάζεται η Άγκυρα.

Η τουρκοποίηση της ελληνικής κυριαρχίας! Αποκαλυπτικός χάρτης

Κάνουμε αναδημοσίευση ενός άρθρου της Κύρας Αδάμ.

 

 

16 Αυγούστου 2020

Της Κύρας Αδάμ

Κ. Μητσοτάκης και Τ. Ερντογάν, ο καθείς με τον τρόπο του καλούν σε διμερή διάλογο για την επίλυση της κρίσης. Την ίδια εκκωφαντική προτροπή σε διμερή διάλογο απευθύνει και ο διεθνής παράγων, (ΗΠΑ,Μέρκελ, ΕΕ κα).
.
Ο διμερής διάλογος Ελλάδας /Τουρκίας, που είναι προ των πυλών, είναι με τα σημερινά δεδομένα σε βάρος της χώρας και οδηγεί σε τουρκοποίηση ελληνικής κυριαρχίας.
.
Τα δεδομένα είναι τα εξής:
.
Η μέση γραμμή μεταξύ Ελλάδας- Αιγύπτου από το σημείο Α μέχρι το σημείο Ε, 28^ος και 26^ος μεσημβρινός αντίστοιχα, θα αποτελέσει κακό νομικό δεδομένο σε βάρος της χώρας και υπέρ της Τουρκίας. Και τούτο διότι η μέση γραμμή , όπως αυτή απεικονίζεται στη ελληνο/αιγυπτιακή Συμφωνία, βασίζεται στις γραμμές βάσης που έχει ορίσει η Αίγυπτος από τις οποίες μετράται η ΑΟΖ.(σ.σ. Η μεθοδολογία αυτή συνιστά πιστή αντιγραφή της τουρκικής μεθοδολογίας από το καλοκαίρι του 1975 όταν με τις τουρκικές γραμμές βάσης, η τότε τουρκική υφαλοκρηπίδα θα έφτανε μέχρι τον 25^ο  μεσημβρινό , δηλαδή στο μέσο του Αιγαίου. Αυτός ήταν ένας από τους λόγους που ο Κ Καραμανλής απέρριψε μια τέτοια συμφωνία και ζήτησε προσφυγή στη Χάγη).
.
Στην παρούσα περίπτωση, για να προκύψει η μέση γραμμή, όπως αυτή απεικονίζεται με συντεταγμένες στην ελληνο/αιγυπτιακή Συμφωνία, σημείο Α έως Ε, η Αίγυπτος καθόρισε γραμμές βάσης ενώνοντας με ευθεία γραμμή την πόλη ΣΑΡΟΥΜ, που βρίσκεται στα δυτικά παράλια της Αιγύπτου (10νμ από τα σύνορα της Λιβύης, με την πόλη ΠΟΡΤΣΑΪΝΤ ( 20νμ ανατολικά των εκβολών του Νείλου). Η απόσταση της ευθείας γραμμής είναι περίπου 150νμ και αποτελεί επικράτηση των αιγυπτιακών συμφερόντων σε βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου. Και τούτο διότι δεν κλείνει με ευθεία γραμμή τους κόλπους, όπως προβλέπει η Σύμβαση της Θάλασσας, με αποτέλεσμα η μέση γραμμή να μετακινείται από 10νμ έως 40νμ βορειότερα και να δίνει το δικαίωμα στην Αίγυπτο να έχει λόγο σε μελλοντική οριοθέτηση ΑΟΖ Ελλάδας/Κύπρου/Τουρκίας/Λιβύης. Άλλωστε ο όρος της Συμφωνίας  (άρθρο1 παρ. ε)  ότι «τυχόν αναθεώρηση των σημείων Α και Ε ανατολικά και δυτικά αντίστοιχα σε τυχόν μελλοντική οριοθέτηση της ΑΟΖ της Ελλάδας με  άλλα γειτονικά κράτη (σ.σ. Κύπρος, Τουρκία, Λιβύη) πρέπει να έχει και την έγκριση της Αιγύπτου..» ήταν απαίτηση του Καϊρου. Δηλαδή κάναμε την Αίγυπτο συνέταιρο στα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα επι της ΑΟΖ , επιτρέποντας στο Κάιρο να  μας «χορεύει» ανάλογα με τις πολιτικές και θρησκευτικές εξελίξεις  του.
.
Όπως  φαίνεται στο χάρτη, με μπλε χρώμα είναι η μέση γραμμή της ελληνο/αιγυπτιακής συμφωνίας, ενώ οι προβλεπόμενες γραμμές βάσης θα έπρεπε να  είναι αυτές με πράσινο χρώμα. Με την επισήμανση ότι η Ελλάδα δεν έχει χαράξει-ορίσει γραμμές βάσης, με αποτέλεσμα όλες οι μετρήσεις να γίνονται στην τύχη.

Αλλά με μια τέτοια  «προσφορά» της Ελλάδας στην Αίγυπτο θα έπρεπε, τουλάχιστον η Ελλάδα να πείσει την Αίγυπτο να αναγραφεί στη συμφωνία ότι « η Ελλάδα ΔΙΕΚΔΙΚΕΙ (CLAIM ) ΑΟΖ από το σημείο Α της μέσης γραμμής της ΑΟΖ Ελλάδας/Αιγύπτου, στο σημείο Ζ ( συντεταγμένες 33 45Ν-30 00Ε) και από το σημείο Ζ στο σημείο Η ( συντ. 36 05Ν- 30 00Ε) και από τα σημείο Η στο σημείο Θ ( συν. 36 30Ν- 28 00Ε) ( πράσινο χρώμα στο χάρτη).
.
Και τούτο διότι η απόσταση Κάρπαθος /Κύπρος είναι 240 νμ και η μέση γραμμή είναι 120νμ εκατέρωθεν και βρίσκεται στον 30^ο μεσημβρινό. Η απόσταση Ρόδος /Κύπρος είναι 220νμ και η μέση γραμμή 110νμ εκατέρωθεν που συμπίπτει με τον 30^ο  μεσημβρινό. Το Καστελλόριζο θεωρείται προς ανατολάς ότι είναι παράκτιο της Τουρκίας. Η ΑΟΖ του προς ανατολάς εκτείνεται 40νμ διότι συνορεύει με την ηπειρωτική Τουρκία. Η μέση γραμμή 20νμ εκατέρωθεν συμπίπτει  με τον 30^ο μεσημβρινό
.
Σημειώνεται ότι ο όρος «κηρύσσεται ΑΟΖ» που αποτελεί πολιτική εφεύρεση και υιοθετήθηκε και από μερικούς καθηγητές είναι ανύπαρκτος, δεν υπάρχει στο Δίκαιο της Θάλασσας και είναι επικίνδυνος, Αντίθετα ο όρος CLΑΙΜ- διεκδίκηση είναι νόμιμος και σύμφωνος με τον ΟΗΕ και δεν ενοχλεί ούτε βλάπτει τις γειτνιάζουσες χώρες.
.
Ο καθορισμός της  μέσης γραμμής ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου από τον 26^ο έως τον 28^ο μεσημβρινό, χωρίς ελληνική διεκδίκησή-CLAIΜ από τον 28^ο έως τον 30^ο μεσημβρινό αφήνει ακάλυπτη την  περιοχή ανατολικά του 28^ου  μεσημβρινού και επιτρέπει την τουρκοποίηση της  ελληνικής κυριαρχίας. Επιτρέποντας στον Τσαβούσογλου να δηλώνει διεθνώς ότι το Όρους Ρέις επιχειρεί ανατολικά του 28^ου  μεσημβρινού, γι’ αυτό και δεν θίγει  την ελληνο/αιγυπτιακή Συμφωνία, η οποία είναι στα μέτρα της Τουρκίας.
.
Έτσι το Καστελλόριζο θα βρεθεί πάνω στην ηπειρωτική ΑΟΖ της Τουρκίας και θα μεταβληθεί σε κλειστό έδαφος ( περικυκλωμένο) υπο τουρκική δικαιοδοσία και θα περιέλθει υπο ασφυκτικό τουρκικό έλεγχο, θα εξαρτάται αποκλειστικά από αυτήν καθ΄ όσον θα μαραζώσει οικονομικά.
.
Και μόνον η ενημέρωση του πρωθυπουργού στον Γ Βαρουφάκη ότι το Ορους Ρέις δεν εισήλθε στην περιοχή της  ελληνο/αιγυπτιακής Συμφωνίας, εντός του 28^ου  μεσημβρινού, αυτομάτως τουρκοποιεί την ελληνική κυριαρχία ανατολικά του 28^ου μέχρι του 30^ου μεσημβρινού. Δηλαδή , νομικά και ουσιαστικά επιτρέψαμε στο Ορους Ρεις να κάνει εφαρμογή της ελληνο/αιγυπτιακής Συμφωνίας.
.
Η ΑΟΖ κάθε χώρας είναι μια θαλάσσια περιοχή, η οποία ορίζεται με τουλάχιστον τρία σημεία. Στην ελληνο/αιγυπτιακή Συμφωνία υπάρχει ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΓΡΑΜΜΗ, που είναι η μέση γραμμή Ελλάδας/Αιγύπτου. Η γραμμή αυτή δεν ορίζει περιοχή ΑΟΖ αλλά είναι έωλη. Ωστόσο, όλα σχεδόν τα ΜΜΕ παρουσίασαν χάρτη, στον οποίο με βάση τη μέση γραμμή χαράχθηκαν δύο γραμμές βόρεια στον 26^ο και 28^ο  μεσημβρινό- δίκην παιδί του σωλήνα- και τον σωλήνα αυτόν τον παρουσίασαν ως ελληνική, έστω και μερική ΑΟΖ , χωρίς όμως να ορίσουν την περιοχή με συντεταγμένες- προφανώς για να δείξουν ότι η ελληνο/αιγυπτιακή Συμφωνία κόβει στη μέση την ΑΟΖ Τουρκίας/Λιβύης, γεγονός που ταυτίζεται με τις δηλώσεις Δένδια, πλην όμως αποτελεί επικίνδυνη προχειρότητα.
.
Ο ΥΠΕΞ δήλωσε ότι με την ελληνο/αιγυπτιακή Συμφωνία, η τουρκο/λιβυκή ΑΟΖ πάει εκεί που πρέπει, δηλαδή στα άχρηστα. Ωστόσο , η Ελλάδα χωρίς να δηλώσει διεκδίκηση-CLΑΙΜ στην περιοχή ανατολικά του 28^ου μεσημβρινού ( NATIONAL CLAIM TO MARITIME JURIDICTION) στον ΟΗΕ (OFFICE FOR OCEAN AFFAIRS AND THE LAW OF THE SEA)  αφήνει ένα τμήμα της ΑΟΖ στην τουρκική δικαιοδοσία ( στον χάρτη περιοχή Ρόδου –Μεγίστης) έτσι ώστε η Τουρκία να ισχυρίζεται και αυτή  ότι το τμήμα αυτό αποτελεί μερική οριοθέτηση με τη Λιβύη. Πέραν αυτού και μολονότι δεν προβλέπεται στη Σύμβαση μερική οριοθέτηση, εν τούτοις όταν η  ελληνο/αιγυπτιακή Συμφωνία υποβληθεί στον ΟΗΕ, με έωλη και  τη μέση γραμμή και χωρίς περιοχή ΑΟΖ τότε θα πρέπει ο ΟΗΕ να..μετακομίσει στο Μαντείο των Δελφών για να ορίσει την ελληνική περιοχή ΑΟΖ.
.
Δηλαδή το πιο πιθανό είναι ο ΟΗΕ να επιστρέψει τη Συμφωνία πίσω στις χώρες για επανακαθορισμό της ΑΟΖ. Στην περίπτωση που ο ΟΗΕ κάνει αποδεκτή την ελληνο/αιγυπτιακή Συμφωνία θα διαπιστώσει ότι υπάρχουν επικαλυπτόμενες ΑΟΖ Ελλάδας /Αιγύπτου με αυτήν της Τουρκίας/Λιβύης  και θα συστήσει στις 4 χώρες διαπραγματεύσεις οριοθέτησης  με αποτέλεσμα η Τουρκία να θέσει απαιτήσεις και να βάλει πόδι και δυτικά του 28^ου μεσημβρινού.
.
Αποτελεί  εθνικό διασυρμό το γεγονός ότι η κυβέρνηση ισχυρίζεται πως το Ορους Ρέις παραβιάζει την ελληνική κυριαρχία, την στιγμή που η Αθήνα δεν την προασπίζει. Τα στρατιωτικά μέσα είναι η τελευταία επιλογή. Παρά ταύτα η κυβέρνηση όφειλε να καταγγείλει την Τουρκία στον ΟΗΕ, αλλά ούτε αυτό έχει πράξει ποτέ. Την πρώτη φορά η κυβέρνηση υποστήριξε ότι το BARBAROS το πήρε ο άνεμος, τη δεύτερη ότι κάνουν θόρυβο τα παραπλέοντα πολεμικά πλοία και την τρίτη ενδεχομένως να υποστηρίξει ότι το Ορους Ρεις σέρνει καλώδια της ΔΕΗ.