Ω, κόκκινη σημαία μας!
χρώμα αγάπης και τιμής
πόσες φορές εσκέπασες
Μας ενθυμίζεις νίκες μας
αγώνες και καταδρομές
κι ανάβεις μες στα στήθια μας
λαμπρές ελπίδες φλογερές…
Κι αν πέσω θύμα φασιστών
μ’ αυτή σκεπάστε με νεκρό
ψηλά κρατάτε σύντροφοι
το λάβαρο το ερυθρό.
[«Το αντάρτικο και το επαναστατικό τραγούδι», εκδόσεις ΜΝΗΜΗ]
Ενα τραγουδι που ακουσα σε μια κασετα (ναι κασετα) πριν πολλα χρονια και τοσο με συγκινησε.Ενα σπανιο και αγνωστο τραγουδι που οσο και αν εψαξα δεν το βρηκα πουθενα.
