Βιογραφικό Βελόπουλου. Από τη Νεολαία ΠΑΣΟΚ στην TV και μετά στο ΛΑ.Ο.Σ.

Βάζω ένα απόσπασμα βιβλίου που περιλαμβάνει άγνωστες πληροφορίες για τη διαδρομή του σημερινού αρχηγού του ακροδεξιού κόμματος Ελληνική Λύση Κυριάκου Βελόπουλου. Το απόσπασμα προέρχεται από το βιβλίο του Δημήτρη Ψαρρά «Το κρυφό χέρι του Καρατζαφέρη» (εκδόσεις Αλεξάνδρεια, 2010).

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ

Επί χρόνια τηλεβιβλιοπώλης του χώρου της εθνικιστικής Δεξιάς στη Θεσσαλονίκη,

με εκπομπές σε διάφορα τοπικά κανάλια (Θεσσαλονίκη TV, Ερμής TV, Best TV).

Ανταγωνιστής του Λιακόπουλου, διεκδικεί την ίδια εμπορική και πολιτική πελατεία του «χώρου» στη Θεσσαλονίκη, αλλά κέρδισε μετά από σκληρή μάχη το

χρίσμα του τοπικού εκπροσώπου του ΛΑΟΣ. Στο επίσημο βιογραφικό του αναφέρει ότι «η ανάμιξή του στην πολιτική για πρώτη φορά ήταν στις εθνικές εκλογές του 2004, όταν έλαβε μέρος στο ψηφοδέλτιο του ΛΑΟΣ». Βέβαια σε ορισμένες τηλεοπτικές του εκπομπές και συνεντεύξεις αναφέρει ότι υπήρξε στέλεχος της νεολαίας ΠΑΣΟΚ και κάποια στιγμή διαγράφηκε εξαιτίας των απόψεών του. Ευρύτερα γνωστός έγινε ο Βελόπουλος όταν ανέλαβε τη διοργάνωση μιας ετήσιας φιέστας της Ακροδεξιάς στην παραλία της Θεσσαλονίκης, μπροστά στον έφιππο ανδριάντα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Όπως έχει παραδεχτεί ο ίδιος, πρόκειται για μια εκδήλωση της Χρυσής Αυγής και του Στόχου: «Εγώ θέλω να είμαι ξεκάθαρος και απέναντι σε σας που ακούτε την εκπομπή. Η εκπομπή “Ελληνόραμα” και ο Κυριάκος Βελόπουλος θέλει να σας κοιτάει στα μάτια και να σας μιλάει ειλικρινά. Δεν την ξεκίνησα την εκδήλωση. Την ξεκίνησε η Χρυσή Αυγή, ξεκαθαρισμένα, και ο αείμνηστος Καψάλης. Αυτοί είναι οι προπομποί, αυτοί ήταν οι μπροστάρηδες. Ακολούθησε ο Δίαυλος Ελλήνων».

Η οργάνωση Δίαυλος Ελλήνων έγινε γνωστή το καλοκαίρι του 2002, όταν ο

Βελόπουλος ως πρόεδρός της κάλεσε από την τηλεόραση τους ομοϊδεάτες του

να παρέμβουν στο Διεθνές Φεστιβάλ Βιβλίου που είχε οργανωθεί στο ίδιο σημείο

της νέας παραλίας της Θεσσαλονίκης, για να αποσυρθούν κάποια βιβλία

που προέρχονταν από την ΠΓΔ Μακεδονίας. Συγκεντρώθηκαν πράγματι 200

οπαδοί του και επέβαλαν το κρύψιμο των βιβλίων που εκείνοι θεώρησαν «ύποπτα». Ανάμεσά τους και βιβλία παντελώς άσχετα με οτιδήποτε θα μπορούσε να επισύρει την μήνιν του κάθε εθνικόφρονα, όπως όλα τα βλάχικα βιβλία που

προέρχονταν από την ΠΓΔ Μακεδονίας, γραμμένα με λατινικό αλφάβητο. Ανάμεσά τους και μεταφράσεις των κλασικών στα βλάχικα. Ακόμα και ένα βιβλίο

μακροοικονομίας. Είχε αυτό το άτιμο το πρόθεμα «Μακ» και τους μπέρδεψε.

Τον Οκτώβριο του ίδιου χρόνου ο Βελόπουλος θα εκστρατεύσει με τους

οπαδούς του εναντίον του 7ου διεθνούς επιστημονικού συμποσίου «Αρχαία

Μακεδονία» που διοργάνωνε το ΙΜΧΑ (14-19.10.2002), με αφορμή το γεγονός

ότι δύο από τις εξήντα ανακοινώσεις αναφέρονταν στη μαγεία και την ομοφυλοφιλία στην Αρχαία Μακεδονία. Το συμπόσιο διακόπηκε, ενώ οι σύνεδροι

φυγαδεύτηκαν κάτω από τα γιουχαΐσματα των αγανακτισμένων τηλεοπαδών.

Ο καθηγητής φιλοσοφίας στο ΑΠΘ Γεράσιμος Βώκος θα τονίσει ότι «παρόμοιες

αντιλήψεις, τηρουμένων βεβαίως όλων των αναλογιών, είχαν κυριαρχήσει

στη ναζιστική Γερμανία».

Ο Βελόπουλος είχε θέσει σε εφαρμογή τη χρήση των τηλεοπτικών του εκπομπών για να ξεσηκώσει τους εθνικόφρονες τηλεοπαδούς του ήδη από το 1997, όταν καλούσε από το κανάλι Ερμής TV σε αντισυγκέντρωση διαμαρτυρίας για την εκδήλωση της Ένωσης για τη Δημοκρατία στα Βαλκάνια (Ε.ΔΗ.Β), όπου συμμετείχαν Τούρκοι και Έλληνες επιχειρηματίες. Η αντισυγκέντρωση αυτή στις 30.10.1997 κατέληξε σε επεισόδια με τη συμμετοχή κάθε λογής ακροδεξιών ομάδων.

Σε δημοσίευμά της η Αυγή αποκάλεσε τον Βελόπουλο «εθνικοπαράφρονα», με αφορμή κινητοποιήσεις στη Θεσσαλονίκη για το ζήτημα των ταυτοτήτων. Ο Βελόπουλος κατέθεσε αγωγή εναντίον της Αυγής και του διευθυντή της Κώστα Κάρη για το χαρακτηρισμό αυτό. Σε πρώτο βαθμό η αγωγή απορρίφθηκε, αλλά το Εφετείο Θεσσαλονίκης έκανε δεκτό τον Μάιο του 2003 ότι ο χαρακτηρισμός «εθνικοπαράφρων», ιδίως συνοδευόμενος από το επίθετο «γνωστός», συνιστά δυσφήμηση και καταδίκασε εφημερίδα και διευθυντή σε αποζημίωση 58.000 ευρώ. Όταν εξαντλήθηκαν τα εγχώρια ένδικα μέσα, οι καταδικασθέντες έκαναν προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Στρασβούργου, το οποίο τον Ιούνιο του 2008 τους δικαίωσε.

Αντίθετα από τον ομότεχνό του Γεωργιάδη, ο Βελόπουλος είναι πολυγραφότατος. Από την καθημερινή εκπομπή του στο Τηλεάστυ δεν παραλείπει να πουλά τα δικά του προσωπικά πονήματα, τα οποία κατά κανόνα εκδίδει στις δικές του εκδόσεις (Κάδμος). Μάλιστα δεν διστάζει να παρουσιάζει ως «μνημειώδες» το βιβλίο που έχει γράψει ο ίδιος: «Γι’ αυτό επιμένω στο δίτομο μνημειώδες έργο που πρώτη φορά γράφτηκε στην Ελλάδα από Έλληνα, με τον τίτλο Διεκδικούμε. Δύο τόμοι. Τηλεφωνήστε τώρα για να το παραλάβετε. Τρία χρόνια έκανε για να γραφτεί ένα βιβλίο. Όχι άρπα κόλλα. Τρία χρόνια!» Για ένα άλλο βιβλίο του ο Βελόπουλος επιφυλάσσει τον μετριοπαθέστερο χαρακτηρισμό «εξαίρετο» («Να παρουσιάσω και πάλι το εξαίρετο αυτό βιβλίο Ελλήνων Προϊστορία»). Το βασικό του βιβλίο είναι το Η Ελλάδα αιμορραγεί, το οποίο κυκλοφορεί σε τόμους που εκδίδονται σε άτακτα χρονικά διαστήματα και στην πραγματικότητα αποτελεί συμπίλημα δημοσιευμένων κειμένων με ασύνδετη θεματολογία, εμπνευσμένη από το περιεχόμενο της τηλεοπτικής εκπομπής του συγγραφέα. Για το πολιτικό περιεχόμενο του πονήματος μαρτυρά η προλογική σημείωση του συγγραφέα ότι άντλησε «αυτούσιες πολύτιμες πληροφορίες και γνώση» από τον Καψάλη (του Στόχον), τον Γεωργαλά (προπαγανδιστή της χούντας), τον Χολέβα (υπουργό της χούντας), και τους (εθνικοσοσιαλιστές) Δενδρινό, Πλεύρη και Χαραλαμπόπουλο.

Στον υπότιτλο, το βιβλίο εμφανίζεται ως «το απαγορευμένο βιβλίο για τους Έλληνες». Φυσικά ουδέποτε απαγορεύτηκε το βιβλίο αυτό. Πρόκειται για παραπλανητικό διαφημιστικό τρικ. Εντούτοις υπάρχει «απαγορευμένο» βιβλίο του Βελόπουλου, μόνο που αυτό το «απαγόρευσε» ο ίδιος. Πρόκειται για το «Ιησούς και Δίας, Ορθοδοξία και Δωδεκάθεο. Εκάς οι βέβηλοι». Μόλις κυκλοφόρησε το βιβλίο αυτό, στο οποίο ο συγγραφέας αντιγράφει διάφορες απόπειρες συνδυασμού του Χριστιανισμού και της «Πατρώας Θρησκείας», ξεσηκώθηκαν αυτοί στους οποίους απευθύνεται και ο ίδιος και το κόμμα του. Πρώτη η εφημερίδα Espresso κατήγγειλε «Σοκ από βιβλίο που χαρακτηρίζεται ως το βλασφημότερο που έχει γραφεί ποτέ», ενώ ο συγγραφέας ματαίωσε την παρουσίαση του έργου του στο Βελίδειο, κάτω από το φόβο ότι θα αντιδρούσαν αγανακτισμένα μέλη παραεκκλησιαστικών ομάδων, οι ίδιοι δηλαδή που μέχρι τότε ακολουθούσαν τις δικές του προτροπές. Ο Βελόπουλος υποχρεώθηκε να αναδημοσιεύσει το βιβλίο με πολυσέλιδη εισαγωγή, προσπαθώντας να πείσει για τα χριστιανικά του αισθήματα. Ο καθ’ ύλην αρμόδιος της Εκκλησίας πρωτοπρεσβύτερος Κυριάκος Τσουρός, γραμματέας της Συνοδικής Επιτροπής επί των αιρέσεων, δεν θα δεχτεί τις δικαιολογίες του Βελόπουλου, κρίνοντας ότι «η “πίστη” του στον Χριστό είναι μια νεοεποχίτικη αντιχριστιανική κακοδοξία».

Τελικά, μπροστά στον κίνδυνο να χάσει το μισό του κοινό, ο Βελόπουλος προχώρησε στην αδιανόητη αυτολογοκρισία, πραγματοποίησε μάλιστα και ανοιχτή εκδήλωση στο Βελίδειο (στις 23.2.2003) για να δηλώσει έμπρακτα τη μεταμέλειά του και να επιβεβαιώσει τα ορθόδοξα φρονήματά του. Όσο για τις επίμαχες σελίδες του βιβλίου που σκανδάλισαν, καθώς εμφάνιζαν τον Χριστό γήινης και μάλιστα ελληνικής καταγωγής, τα έχει αντιγράψει από το «έγκριτο», όπως λέει, περιοδικό «Απολλώνειο Φως». Μόνο που το περιοδικό αυτό είναι ανοιχτά εθνικοσοσιαλιστικό, με ύμνους στον Χίτλερ και τους Έλληνες μιμητές του, ενώ μοιράζει για δώρο τη σημαία με τη σβάστικα.